मन-तरंग

मराठवाडा, सोलापूर भागात सर्रास केला जाणारा पदार्थ म्हणजे धपाटे. लग्न केल्यानंतर माझ्या अतिशय सुगरण असलेल्या सासूबाईंकडून कित्येक पदार्थ करायला शिकले त्यातला हा एक.  सध्या माझी मोठी कन्या सकाळच्या वेळेस घरी असल्याने, आम्हा दोघींसाठी नाष्ट्यामधे धपाटे करायचे ठरवले. अगदी घरातील साहित्य वापरून होणारा पदार्थ पण तरीही अतिशय चविष्ट. साहित्य: ज्वारीचे पीठ, जिरे, ओवा, लसूण, कोथिंबीर, हळद, तिखट, मीठ - सगळाच मामला अंदाजपंचे  ह्यात डाळीचे पीठ आणि कणिक थोड्या प्रमाणात घालतात. कणकेने पिठला थोडा चिकटपणा आल्याने अगदी पातळ धपाटे थापता येतात. (पण आज धपाटे करताना मी ही पीठे घातली नाहीयेत.)   कृती: वरील सर्व साहित्य एकत्र करून भाकरीसाठी जसे पीठ मळून घेतो तसे मळून घेणे. मळलेले पीठ थोडे घट्ट असायला पाहिजे कारण कमीत कमी पीठ लावून धपाटे थापायचे असतात.  धपाटे जास्तीत जास्त पातळ थापावेत. धपाटे भाकरीसारखे जरी थापायचे असले तरी भाजताना भाकरीला लावतो तसे पाणी लावायचे नसते. धपाट्याला दोन्ही बाजूला तेल लावून खरपूस भाजून घ्यावे. आणि गरम गरम धपाटे खायला वाढावेत.  तसे गार धपाटेदेख

आधीच्या काही पोस्टमध्ये नमूद केल्याप्रमाणे मी शाळेच्या मुलांसाठी क्लासेस घेते. गेली २ वर्षे त्यांना शिकवताना मला जाणवले की कित्येक पायाभूत संकल्पना जर व्यवस्थित कळल्या नाही तर पुढील यत्तांमध्ये अवघड जाते. त्यामुळे अश्या काही संकल्पनांना समजावून सांगण्याचा प्रयत्न मी माझ्या नवीन ब्लॉगमार्फत करणार आहे.    नक्की माझ्या नवीन ब्लॉगला भेट द्या. तुमचा अभिप्राय नक्की कळवा. Clear Concept Academy: Factors and Multiples - 1 : Factors of a number A factor of a number is a number that divides the given number with remainder zero. Example 1 Let the giv...

मुली अगदी लहान बाळ होत्या तेव्हा त्यांना खेळवताना कायम 'मीठ, लिंबू, चटणी, कोशिंबीर ...' हा खेळ खेळला जायचा. छान चारीठाव जेवणाचं ताट वाढलेलं असायचं त्यात.  प्रत्यक्षात सणावाराला पण असंच ताट वाढून नैवेद्य दाखवला जातो. पण इतरवेळेस बरेचसे पदार्थ जरी बनवले जात असले तरी प्रत्येकजण आपापल्या आवडीनुसार ताट वाढून घेणार आणि जेवणार. पण आज मात्र न ठरवता असं साग्रसंगीत ताट वाढलं. झालं असं की आज नवीन वर्षाचा पहिला दिवस. विशेष काही स्वयंपाक करायचे ठरवले नव्हते. परंतु दर मंगळवारी आमच्याकडे भेंडीची भाजी झालीच पाहिजे असा शिरस्ता आहे. त्यामुळे हीच भाजी करायची ठरवली. मग नेहमीचंच केलं - भाजी, आमटी, वरण-भात, कोशिंबीर, चटणी (जवस + सुके खोबरे + तीळ + कढीपत्ता लसूण घालून), आंबेहळदीचे लोणचे आणि आम्रखंड (घरचेच पण चितळ्यांच्या)! पण कोशिंबीर करताना लक्षात आलं की गाजर आणि मुळ्याची एकत्र दही आणि कोथिंबीर घालून कोशिंबीर केल्यावर छान रंगीबेरंगी दिसत होती. मग लक्षात आले की लोणच्याचा केशरी रंग, चटणीचा काळपट रंग, कोशिंबिरीचा लाल, पांढरा आणि हिरवा रंग, पिवळसर केशरी आम्रखंड, पांढरा भात त्यावर पिवळं वरण, हिर