𝗪𝗵𝗼𝗹𝗲 𝘄𝗵𝗲𝗮𝘁 𝘁𝗼𝗿𝘁𝗶𝗹𝗹𝗮 𝗰𝗿𝗶𝘀𝗽𝘀

Ingredients:
Whole wheat flour – 1 cup
Salt – ½ teaspoon
Red chilli powder – ½ teaspoon
Chaat masala – ½ teaspoon or as per your taste
Coriander – for garnishing
Oil – For frying

Procedure:
1. Knead dough of whole wheat flour with salt in it.
2. Grease it and keep it covered for 15 minutes.
3. Make 4 equal parts of the dough.
4. Roll each part into a circle using dry flour.
5. Cook it in a griddle on high-medium high flame.
6. Your whole wheat tortillas are ready. Keep them aside and let them cool down.
7. Cut each tortilla into 1 – 1.5 inch wide strips. They should be 4-5 inches long so that it will be easier to fry them.
8. Take enough oil in a frying pan and deep fry these tortilla strips golden brown.
9. Sprinkle salt, red chilli powder, chaat masala on the deep fried tortilla crisps. Garnish it with coriander if you like and gorge on it.
𝗛𝘂𝗵! 𝗦𝘂𝗰𝗵 𝗮 𝗹𝗲𝗻𝗴𝘁𝗵𝘆 𝗽𝗿𝗼𝗰𝗲𝘀𝘀 𝗶𝘁 𝗶𝘀. 𝗗𝗼 𝘆𝗼𝘂 𝘄𝗮𝗻𝘁 𝗮 𝘀𝗵𝗼𝗿𝘁 𝗰𝘂𝘁𝗺𝗲𝘁𝗵𝗼𝗱 𝗳𝗼𝗿 𝗶𝘁?

𝘚𝘪𝘮𝘱𝘭𝘦 𝘪𝘵 𝘪𝘴.

𝘛𝘢𝘬𝘦 𝘭𝘦𝘧𝘵𝘰𝘷𝘦𝘳 𝘤𝘩𝘢𝘱𝘢𝘵𝘪𝘴 (𝘩𝘰𝘸 𝘮𝘶𝘤𝘩 𝘦𝘷𝘦𝘳 𝘺𝘰𝘶 𝘩𝘢𝘷𝘦) . 𝘊𝘶𝘵 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘵𝘳𝘪𝘱𝘴 𝘰𝘧 𝘵𝘩𝘦𝘮. 𝘋𝘦𝘦𝘱 𝘧𝘳𝘺𝘵𝘩𝘦𝘮. 𝘚𝘱𝘳𝘪𝘯𝘬𝘭𝘦 𝘴𝘢𝘭𝘵, 𝘳𝘦𝘥 𝘤𝘩𝘪𝘭𝘭𝘪 𝘱𝘰𝘸𝘥𝘦𝘳, 𝘤𝘩𝘢𝘢𝘵 𝘮𝘢𝘴𝘢𝘭𝘢.
𝙏𝙖-𝘿𝙖…

𝙊𝙪𝙧 𝙬𝙝𝙤𝙡𝙚 𝙬𝙝𝙚𝙖𝙩 𝙩𝙤𝙧𝙩𝙞𝙡𝙡𝙖 𝙘𝙧𝙞𝙨𝙥𝙨 𝙖𝙠𝙖 “शिळ्या पोळ्यांचे तळलेले काप” 𝙖𝙧𝙚 𝙧𝙚𝙖𝙙𝙮.         
  

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

हाय! कम्बख्त तूने पी ही नहीं।

Image
अलीकडेच कोथरूडमधील एक लायब्ररी बंद झाली. त्यांच्याकडे असलेल्या लाखो पुस्तकांचा ठेवा त्यांनी सवलतीच्या किमतीत विकायला काढला. खरं तर पुस्तकप्रेमींच्या दृष्टीने अत्यंत दुःखद घटना. पण म्हणतात ना उत्पत्ती, स्थिती आणि लय हा निसर्गनियम आहे. त्यांच्याकडील पुस्तकांचा काही ठेवा आपण आपल्या घरी आणावा म्हणून माझी मोठी मुलगी आणि मी तिथे गेलो. तिथे असलेली असंख्य पुस्तके तसेच आमच्यासारखे असंख्य पुस्तकवेडे तिथे गर्दी करून होते. आम्ही दोघी वेगवेगळ्या भागात पुस्तके पाहत होतो. तेवढ्यात तिथल्या तिथेच मला माझ्या मुलीचा फोन आला. ती जिथे होती तिथे ती मला बोलावत होती.               झालं असं की ती तिथे पुस्तकं पाहत असताना, तिथे आलेल्या इतर काही जणी चित्कारल्या 'ई.. हे बघ Mills & Boon!' आणि माझ्या मुलीला तिथे Mills & Boon च्या पुस्तकांचा ढीग दिसला. तो पाहताच तिने मला लगोलग फोन केला. मी तिथे गेले आणि अत्यानंदाने दोन पुस्तके घेऊनच टाकली. काहींना Mills & Boon हे प्रकरण काय आहे हे माहीत नसेल म्हणून सांगते. रोमँटिक कथांची ही पुस्तके असतात. दर पुस्तक वेगळ्या लेखिकेचं ...
Read more

माझे बाबा

नोव्हेंबर २०२३ मध्ये माझे बाबा गेले. वय ८२ पूर्ण होते. लौकिकार्थाने त्यांच्या सर्व जबाबदाऱ्या त्यांनी व्यवस्थित पार पाडल्या होत्या. तोपर्यंतचे आयुष्य आनंदाने जगले होते. त्यामुळे फार त्रास न होता ते गेले म्हणजे त्यांचं सोनंच झालं. पण... हा पण खूप मोठा आहे. ते गेल्यावर लक्षात आलं की आपल्या बाबांचे आपल्या आयुष्यात किती महत्त्वाचे स्थान होते. त्यांच्या जाण्याने कधीच भरून न येणारी पोकळी निर्माण झाली आहे. खरं तर हे इतकं खाजगी असं चव्हाट्यावर मांडायची खरंच काय गरज! इथे लिहिण्यामागे दोन कारणं आहेत. एक तर असं म्हणतात की "More you write personal, more it becomes universal". तसेच बाबा गेल्यावर मोठ्याने भोकाड पसरून रडावसं वाटत होतं. पण तेव्हाच्या एकूण परिस्थितीत ते जमलंच नाही. इथे मला वैयक्तिकरित्या ओळखणारे फार कमी असतील. त्यामुळे कोण काय म्हणेल ही भीती पण कमीच. १५ मार्च हा त्यांचा जन्मदिवस असतो. त्यानिमित्त त्यांना माझ्याकडून ही आदरांजली. ============================= माझे बाबा आमच्या घरातलं मी चौथं आणि शेवटचं अपत्य. माझ्या जन्मानंतर बाबा ज्या उत्साहाने दवाखान्यात भेटायला यायचे ते पाहून...
Read more

कथा - भिंतीवरील चेहरा

रात्रीची जेवणंखाणं उरकून गावातली तमाम मंडळी त्यांच्या नेहमीच्या पारावर येऊन गप्पा मारत बसली होती. आदल्याच दिवशी झालेल्या अमावास्येमुळे विषय अर्थातच भुताखेतांवर न गेला, तरंच नवल होतं. अज्याने त्याच्या मामाने पाहिलेल्या भुताचा काहीतरी एक किस्सा सांगितला, तर सच्याने त्याच्या आजीची गोष्ट सांगितली. तिला एका अमावास्येच्या रात्री विहिरीत उडी टाकून गेलेली त्यांच्या गावची पाटलीण दिसली होती. असं प्रत्येकाचं काही ना काही सांगून झालं होतं. त्यामुळे गप्पांचा जोर कमी होत आला होता. तसं राजूचं लक्ष पाराच्या पलीकडे एका दगडावर बसलेल्या माणसाकडे गेलं. गडी गावचा नाही, हे सहज लक्षात येत होतं. “काय पाव्हणं, कोणाकडे आला?” असं म्हणत राजूने त्याची चौकशी सुरू केली. तशा सगळ्यांच्या नजरा त्याच्याकडे वळल्या. “मागच्या आळीतल्या वसंताकडे आलोय’ असं त्याने उत्तर दिलं. “मग नाव काय म्हणालात? अन कुठल्या गावचे म्हणायचे तुम्ही?” वसंताचा पाहुणा म्हटला, तशा राजूच्या पुढच्या चौकश्या सुरू झाल्या. “मी मुकुंद. आजच पुण्याहून आलो. वसंता गेलाय शेतावर पाणी द्यायला. घरी बसून काय करायचं, म्हणून थोडं पाय मोकळे करायला बाहेर पडलो.” पाहुण्...
Read more