शिक्षक दिन विशेष - देसाई सर
मी सहावीत असताना पुण्यात आले. आमची शाळा मुला-मुलींची असली तरी सकाळची शिफ्ट मुलींची आणि दुपारची मुलांची असं होतं. त्याप्रमाणे लागणारा शिक्षक वर्ग पण असायचा. सकाळी शिक्षिका जास्त. तर दुपारी मुलांना हाताळू शकतील असेल शिक्षक जास्त. असो.
मग सातवीत गेल्यावर आमचा मुला-मुलींचा एकत्र असा वर्ग झाला. तथाकथित हुशार मुलांची तुकडी. आणि शाळा झाली दुपारची. तेव्हा आम्हाला पीटीला देसाई सर म्हणून आले. ते नक्कीच साचेबद्ध शिक्षकापेक्षा वेगळे होते. पीटीचे सर असल्याने कडक तर होतेच पण त्या बरोबर मुलांमध्ये मिसळून जायची कला त्यांच्याकडे पण होती. त्यांचं वाचन भरपूर होतं. आणि मुख्य म्हणजे त्यांना त्यांनी केलेलं वाचन अथवा त्यांनी बघितलेला पिक्चर गोष्टी रुपात आमच्या पर्यंत पोहोचवता यायचं.
मला अजून आठवतंय त्यांनी 'शर्थीने राज्य राखले' ह्या कादंबरीतले काही भाग आम्हाला सांगितले होते. खूप भारावून गेल्यासारखं झालं होतं. त्याच बरोबर त्यांनी आम्हाला 'फ्रॅन्केनस्टाईन' ह्या पिक्चरची गोष्ट सांगितली होती. आज विकी वर पाहिलं तर १९३१ सालचा तो पिक्चर आहे. त्यांनी तो कधी बघितला असावा काय माहित!
पण त्यांनी इतका हुबेहूब वर्णन केलं होतं न की काय सांगू! त्यातल्या पात्रांचं वर्णन असं केलं होता की ती सर्व पात्रं जशीच्या तशी माझ्या डोळ्यासमोर उभी राहिली होती. नंतरच्या काळात जेव्हा इंटरनेट फोटो बघितले की हे जाणवलं.
तर त्यांनी त्या पिक्चर मधला असाच एक प्रसंग रंगवून सांगितला होता. फ्रॅन्केनस्टाईन हा त्याच्या डॉक्टरांच्या ताब्यातून निसटून निघाला होता. वाटेत एक झरा लागतो. त्या झर्यापाशी एक लहान मुलगी फुला घेऊन पाण्यात सोडत असते. पण पाण्यात सोडताना फुलाच्या देठाला भिंगरी फिरवतो तसे फिरवून ते फूल पाण्यात सोडत असते. आणि फ्रॅन्केनस्टाईन तिथे येऊन त्या मुलीचे निरीक्षण करू लागतो.
तर हा प्रसंग त्यांनी ज्या पद्धतीने रंगवला आणि त्याचे एक चित्र माझ्या डोळ्यासमोर आले. आणि काही वर्षांनी पेपरमध्ये त्या पिक्चरवर एक लेख आला होता आणि त्या लेखासोबत जो फोटो होता तो हुबेहूब वर सांगितलेल्या प्रसंगाचं जे माझ्या डोळ्यासमोर चित्र होतं तसा होता.
=======================================================
आज हे सगळं आठवायचं कारण? आज सकाळी रेडीओ ऐकत होते तर तिथला RJ सांगत होता की तुमच्या तुमच्या शिक्षकांबद्दल असलेल्या आठवणी त्याला उद्या सांगा म्हणून. तेव्हा मला आवर्जून देसाई सरांची आठवण झाली. सध्या कुठे असतील की ते! एकदा भेटायचा प्रयत्न केलं पाहिजे.
Comments
Post a Comment